ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Το αμυντικό σύστημα του οργανισμού είναι ένα υψηλού επιπέδου και οργάνωσης σύστημα που λειτουργεί αδιάκοπα με σκοπό την εξισορρόπηση και αποκατάσταση της υγείας. Στην διάρκεια αυτής της συνεχούς διαδικασίας, δίνει προς τα έξω διάφορα χαρακτηριστικά σημεία - σήματα. 

Αυτά είναι τα λεγόμενα "συμπτώματα".  

Οι ενδείξεις δηλαδή της λειτουργίας του αμυντικού συστήματος. 

ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΘΗΣΗ !!! 

Είναι οι ενδείξεις της λειτουργίας. Και επειδή όλα τα συστήματα δεν λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, έτσι και τα συμπτώματα περιγράφουν τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο λειτουργεί, δηλ. εξισορροπεί κ αντιμετωπίζει τις διαταραχές, το αμυντικό σύστημα του κάθε οργανισμού. 

Άρα ο νουνεχής θεραπευτής - ιατρός δεν πρέπει να παρασύρεται και αναλώνεται στον να καταστέλλει τις ενδείξεις - συμπτώματα.

Πρέπει να παρατηρεί με τον ανάλογο σεβασμό την όλη λειτουργία με τις ενδείξεις της και να "διευκολύνει" - ενδυναμώνει τον αμυντικό μηχανισμό, ώστε αυτός να θεραπεύσει.

Ο Ομοιοπαθητικός ιατρός, με την παρατήρηση, την καταγραφή και την μελέτη αφενός αυτού του μοναδικού τρόπου με τον οποίο ο κάθε οργανισμός - αμυντικό σύστημα λειτουργεί,  

και με την βαθειά γνώση της ομοιοπαθητικής φαρμακολογίας αφετέρου, πρέπει να επιλέγει το κατάλληλο ομοιοπαθητικό φάρμακο (όμοιο), ώστε χορηγώντας το στον ασθενή οργανισμό, είναι σαν να του λέει:

"Σέβομαι τα σημεία σου και την λειτουργία σου. Δεν τα καταστέλλω. Σου χορηγώ την κατάλληλη δυναμοποιημένη ουσία. Αυτήν που όταν δίδεται σε υγιή οργανισμό εμφανίζει κοινά σημεία με αυτά που δίνεις κι εσύ στην εξισορροπητική προσπάθειά σου" 

Και κατά τον ενεργειακό αυτόν συντονισμό του ομοιοπαθητικού φαρμάκου με την συχνότητα - τρόπο λειτουργίας του αμυντικού συστήματος, επέρχεται η πολυπόθητη ισορροπία - ίαση.

Στην αντίθετη περίπτωση, όταν δηλαδή η απερίσκεπτη ιατρική χορηγεί φάρμακα κατασταλτικά των συμπτωμάτων, είναι σαν να φωνάζει με έπαρση και ασέβεια προς τον οργανισμό:

"Δεν ξέρεις εσύ καλά. Εγώ καταστέλλω τον τρόπο που λειτουργείς και θεραπεύω" !!!

Με αυτόν τον τρόπο, η διαταραχή διαχέεται σε άλλα επίπεδα (συνήθως βαθύτερα), με συσσωρευτικά, σοβαρότερα και διαχρονικότερα αποτελέσματα για τον οργανισμό.